Od kohorty przez blended learning po nauczanie hybrydowe - Czy to jedno i to samo? W tym odcinku przyglądamy się różnym formom i ich zastosowaniu na po
May 27, 2022Liked by Piotr Peszko, Michał Szumiński
Cześć,
Nie ukrywam, że jak zgłębiałem temat, to miałem wrażenie, że to trochę tak, ze wahadło się przesunęło i teraz jego wielkie i ciężkie ramię zabiera ze sobą chętnych do przejażdżki na drugą stronę. Była moda na kursy self paced i nie ukrywajmy, że większość z nich była po prostu słaba. Głównie metodycznie, bo co to za radość obejrzeć sobie 50 lekcji wideo? Zero procesu. No, ale mało kto z odbiorców się nad tym zastanawiał, bo mało kto z użytkowników Udemy czytał choćby Julie Dirksen. Nie piszę tego z żalem czy przekąsem. Ale takie są fakty - kto miał zarobić, ten zarobił. Jednak trzeba było czegoś nowego, potencjalnie świeżego. W kontrze więc postawiliśmy dokładnie na to, co w self-paced nie działało. Tam było masowo? Tu będzie elitarnie. Tam był poziom początkowy? To będzie trzeba już coś wiedzieć. Tam nie było kontaktu z autorem? Tutaj będzie on cały czas.
Kursy kohortowe to świetna sprawa dla tych, którzy nie odnaleźli się w kursach online wcześniej, ale jednocześnie to też trudny model biznesowy. Powiem Wam też, że większość konferencji, szkoleń czy warsztatów w tematyce "Jak zrobić swój pierwszy kurs online" na których byłem lub które prowadziłem miała tendencję do koncentrowania się na tym jak zrobić kurs, który zarobi. Gdybym na własnych warsztatach nie był w stanie kontrolować tego procesu, to mógłbym spokojnie zmienić tytuł właśnie na taki. W kohortach nie ma prostych odpowiedzi, a co gorsze, nie ma przepisu na sukces. Nie da się wrzucić na platformę lekcji, wlać kasę w marketing i zarabiać. Ich zaletą jest za to to, że weryfikują osoby. Może się okazać, ze niejedna z trudem zbudowana marka osobista ma w sobie więcej marketingu, niż treści.
Jun 14, 2022·edited Jun 14, 2022Liked by Piotr Peszko, Michał Szumiński
Edit: Chociaż teraz im więcej czytam o kohorcie tym mam większy mętlik w głowie z dodefiniowaniem 😅
Totalnie mi zaklikała ta kohorta w stosunku do ostatniego doświadczenia elearningowego w którym biorę udział tj. googlowskiego kursu UX. To w jaki sposób jest to zorganizowane - wkład merytoryczny, zadania, peer review (swoją drogą ciekawe doświadczenie z perspektywy bycia oceniającym i ocenianym), forum, styczność z ludźmi z całego świata na turbo różnych poziomach wiedzy i doświadczenia. Uczestniczyłam w wielu zdalnych formach kursowych i zazwyczaj byłam w nich taką samotną wyspą - niby x osób wykupiło i w nim uczestniczyło, ale totalnie nie wchodziło się w interakcje i w sumie robiłam te kursy z milion lat :p Ale ten googlowski pełen ludzi kurs wybitnie się spodobał i czuję też, że na poziomie angażowania i inspirowania naprawdę bardzo daje radę.
Jun 12, 2022Liked by Piotr Peszko, Michał Szumiński
Kursy kohortowe to były moje pierwsze w życiu kursy e-learningowe. Uczestniczyłam w nich na studiach, to było koło 2011-2014 roku i działało nawet OK. Kursy na UW były wtedy stawiane na zwykłym Moodle'u (nie sądzę, żeby cokolwiek się zmieniło do dzisiaj) i żeby zaliczyć, trzeba było zrobić zadania co tydzień, napisać ileś postów na forum, czasem oddać pracę pisemną, potem czasem było zaliczenie stacjonarne, a czasem nie. Deadline był naprawdę dead, chociaż niektórzy prowadzący się litowali i w ciągu kursu robili weekend amnestii na nadrabianie.
Pamiętam, że jeden kurs angielskiego był blended-kohortą i był naprawdę super - materiał był ciekawy, aktualny, zróżnicowany, bez klepania tych samych ćwiczeń co tydzień. Media grzały temat royal wedding i royal baby, to na kursie czytaliśmy też o tym, był jubileusz jakiegoś zespołu - słuchaliśmy zespołu itd. Raz na dwa tygodnie było spotkanie na żywo z rozmowami i ćwiczeniami w parach i na tych zajeciach nie robiło się nic, co można zrobić sobie samodzielnie w domu - zero słuchania, wypełniania ćwiczeń i pisania notatek, tylko interakcja z drugą osobą. Poszłabym sobie na taki kurs jeszcze raz dzisiaj, bo dużo wyniosłam. Myślę, że nie tylko ja, bo sporo osób ze mną przedmiot zaliczyło. Część odpadła, ale nie większa niż zwykle na studiach.
Na początku myślałam, że głównym czynnikiem sukcesu byli systematycznie pracujący uczestnicy-studenci, wzięci systemowo za twarz i świadomi, że jak zawalą, to będą mieli warunek albo będą musieli sobie kupić nowe ECTS.
Ten czynnik ma znaczenie, ale to nie jest cała prawda. Poszłam na kolejny kurs, tym razem był to czeski dla początkujących, tym razem całkowicie zdalna kohorta bez interakcji na żywo. Tu też był przymus regularnego robienia ćwiczeń, ale kurs był znacznie mniej ciekawy (bez winy twórców - na poziomie początkującym po prostu nie ma jak omawiać chwytliwych tematów), nie było też impulsu, by pogadać na żywo.
No i tutaj o sukces było znacznie trudniej - do tego stopnia, że jak przyszliśmy na egzamin, to nie było dla nas miejsca, bo prowadząca zarezerwowała salę na mniej więcej 40% osób zapisanych na kurs. Zazwyczaj tyle docierało na egzamin. Tym razem trafiła się zmotywowana grupa, więc przyszło jakieś 70% i już było to szokiem i niedowierzaniem dla pani lektorki. Zwykle odpadało dużo więcej uczestników. Chociaż to też groziło warunkiem, płaceniem za ECTS i wszystkimi studenckimi plagami.
I nie wiem, jaką mam konkluzję. Chyba, że dobry kontent, systematyczność, motywacja i interakcja są potrzebne do dobrej kohorty. Ale chyba też do edukacji w ogóle :)
Dzięki za odcinek, cieszę się, że jest nowy sezon podcastu :)
Dziękuję za ten odcinek. Dla mnie wielką zaletą uczestnictwa w jakimkolwiek kursie są treści otrzymywane/wymieniane bezpośrednio od innych uczestników, czyli taki 'peer learning'. Bo człowiek kisi się zazwyczaj w swojej bańce w social mediach, a dzięki takiemu kursowi, w którym na przykład są ludzie z Turcji czy Francji lub Portugalii, nagle dostajemy info o jakimś fajnym zasobie (narzędziu, książce itd), którego nasza bańka nie zna. To tak a propos tego kursu nagrywania vloga, w którym uczestniczył Piotrek.
A do tego jeszcze obecność moderatora i możliwość spotkania z nim na żywo mogłaby faktycznie mieć dodatkowe, mobilizujące znaczenie w przypadku osób, które są mocno przebodźcowane różnymi możliwościami i cierpiąc na FOMO, zapisują się na wszystko co chodzi i leży, a potem i tak nic z tymi webinarami, kursami i szkoleniami nie robi.
Cześć,
Nie ukrywam, że jak zgłębiałem temat, to miałem wrażenie, że to trochę tak, ze wahadło się przesunęło i teraz jego wielkie i ciężkie ramię zabiera ze sobą chętnych do przejażdżki na drugą stronę. Była moda na kursy self paced i nie ukrywajmy, że większość z nich była po prostu słaba. Głównie metodycznie, bo co to za radość obejrzeć sobie 50 lekcji wideo? Zero procesu. No, ale mało kto z odbiorców się nad tym zastanawiał, bo mało kto z użytkowników Udemy czytał choćby Julie Dirksen. Nie piszę tego z żalem czy przekąsem. Ale takie są fakty - kto miał zarobić, ten zarobił. Jednak trzeba było czegoś nowego, potencjalnie świeżego. W kontrze więc postawiliśmy dokładnie na to, co w self-paced nie działało. Tam było masowo? Tu będzie elitarnie. Tam był poziom początkowy? To będzie trzeba już coś wiedzieć. Tam nie było kontaktu z autorem? Tutaj będzie on cały czas.
Kursy kohortowe to świetna sprawa dla tych, którzy nie odnaleźli się w kursach online wcześniej, ale jednocześnie to też trudny model biznesowy. Powiem Wam też, że większość konferencji, szkoleń czy warsztatów w tematyce "Jak zrobić swój pierwszy kurs online" na których byłem lub które prowadziłem miała tendencję do koncentrowania się na tym jak zrobić kurs, który zarobi. Gdybym na własnych warsztatach nie był w stanie kontrolować tego procesu, to mógłbym spokojnie zmienić tytuł właśnie na taki. W kohortach nie ma prostych odpowiedzi, a co gorsze, nie ma przepisu na sukces. Nie da się wrzucić na platformę lekcji, wlać kasę w marketing i zarabiać. Ich zaletą jest za to to, że weryfikują osoby. Może się okazać, ze niejedna z trudem zbudowana marka osobista ma w sobie więcej marketingu, niż treści.
Edit: Chociaż teraz im więcej czytam o kohorcie tym mam większy mętlik w głowie z dodefiniowaniem 😅
Totalnie mi zaklikała ta kohorta w stosunku do ostatniego doświadczenia elearningowego w którym biorę udział tj. googlowskiego kursu UX. To w jaki sposób jest to zorganizowane - wkład merytoryczny, zadania, peer review (swoją drogą ciekawe doświadczenie z perspektywy bycia oceniającym i ocenianym), forum, styczność z ludźmi z całego świata na turbo różnych poziomach wiedzy i doświadczenia. Uczestniczyłam w wielu zdalnych formach kursowych i zazwyczaj byłam w nich taką samotną wyspą - niby x osób wykupiło i w nim uczestniczyło, ale totalnie nie wchodziło się w interakcje i w sumie robiłam te kursy z milion lat :p Ale ten googlowski pełen ludzi kurs wybitnie się spodobał i czuję też, że na poziomie angażowania i inspirowania naprawdę bardzo daje radę.
Kursy kohortowe to były moje pierwsze w życiu kursy e-learningowe. Uczestniczyłam w nich na studiach, to było koło 2011-2014 roku i działało nawet OK. Kursy na UW były wtedy stawiane na zwykłym Moodle'u (nie sądzę, żeby cokolwiek się zmieniło do dzisiaj) i żeby zaliczyć, trzeba było zrobić zadania co tydzień, napisać ileś postów na forum, czasem oddać pracę pisemną, potem czasem było zaliczenie stacjonarne, a czasem nie. Deadline był naprawdę dead, chociaż niektórzy prowadzący się litowali i w ciągu kursu robili weekend amnestii na nadrabianie.
Pamiętam, że jeden kurs angielskiego był blended-kohortą i był naprawdę super - materiał był ciekawy, aktualny, zróżnicowany, bez klepania tych samych ćwiczeń co tydzień. Media grzały temat royal wedding i royal baby, to na kursie czytaliśmy też o tym, był jubileusz jakiegoś zespołu - słuchaliśmy zespołu itd. Raz na dwa tygodnie było spotkanie na żywo z rozmowami i ćwiczeniami w parach i na tych zajeciach nie robiło się nic, co można zrobić sobie samodzielnie w domu - zero słuchania, wypełniania ćwiczeń i pisania notatek, tylko interakcja z drugą osobą. Poszłabym sobie na taki kurs jeszcze raz dzisiaj, bo dużo wyniosłam. Myślę, że nie tylko ja, bo sporo osób ze mną przedmiot zaliczyło. Część odpadła, ale nie większa niż zwykle na studiach.
Na początku myślałam, że głównym czynnikiem sukcesu byli systematycznie pracujący uczestnicy-studenci, wzięci systemowo za twarz i świadomi, że jak zawalą, to będą mieli warunek albo będą musieli sobie kupić nowe ECTS.
Ten czynnik ma znaczenie, ale to nie jest cała prawda. Poszłam na kolejny kurs, tym razem był to czeski dla początkujących, tym razem całkowicie zdalna kohorta bez interakcji na żywo. Tu też był przymus regularnego robienia ćwiczeń, ale kurs był znacznie mniej ciekawy (bez winy twórców - na poziomie początkującym po prostu nie ma jak omawiać chwytliwych tematów), nie było też impulsu, by pogadać na żywo.
No i tutaj o sukces było znacznie trudniej - do tego stopnia, że jak przyszliśmy na egzamin, to nie było dla nas miejsca, bo prowadząca zarezerwowała salę na mniej więcej 40% osób zapisanych na kurs. Zazwyczaj tyle docierało na egzamin. Tym razem trafiła się zmotywowana grupa, więc przyszło jakieś 70% i już było to szokiem i niedowierzaniem dla pani lektorki. Zwykle odpadało dużo więcej uczestników. Chociaż to też groziło warunkiem, płaceniem za ECTS i wszystkimi studenckimi plagami.
I nie wiem, jaką mam konkluzję. Chyba, że dobry kontent, systematyczność, motywacja i interakcja są potrzebne do dobrej kohorty. Ale chyba też do edukacji w ogóle :)
Dzięki za odcinek, cieszę się, że jest nowy sezon podcastu :)
Dziękuję za ten odcinek. Dla mnie wielką zaletą uczestnictwa w jakimkolwiek kursie są treści otrzymywane/wymieniane bezpośrednio od innych uczestników, czyli taki 'peer learning'. Bo człowiek kisi się zazwyczaj w swojej bańce w social mediach, a dzięki takiemu kursowi, w którym na przykład są ludzie z Turcji czy Francji lub Portugalii, nagle dostajemy info o jakimś fajnym zasobie (narzędziu, książce itd), którego nasza bańka nie zna. To tak a propos tego kursu nagrywania vloga, w którym uczestniczył Piotrek.
A do tego jeszcze obecność moderatora i możliwość spotkania z nim na żywo mogłaby faktycznie mieć dodatkowe, mobilizujące znaczenie w przypadku osób, które są mocno przebodźcowane różnymi możliwościami i cierpiąc na FOMO, zapisują się na wszystko co chodzi i leży, a potem i tak nic z tymi webinarami, kursami i szkoleniami nie robi.